De kleine engel die geluk bracht van Marianne Busser en Ron Schröder

Een warm winterverhaal

Na schooltijd loopt Roos met haar zelfgemaakte kerststukje naar huis. Als ze langs de kleine huisjes bij de haven loopt, ziet ze hoe een oude man aan het sneeuwruimen is. Roos heeft de man al vaker gezien. Hij heeft een bruinverbrand gezicht vol rimpels en hij kijkt vaak een beetje verdrietig. Roos vindt dat heel erg. Ze besluit om haar kerststukje aan de man te geven. Dat is het begin van een bijzondere vriendschap.

Een heerlijk winterverhaal met een warme boodschap, om samen te lezen voor een knisperend haardvuur of lekker knus op de bank.

Met illustraties van Mark Janssen.

Prachtig boek van Fiep Westendorp voor kleuters om samen te lezen met een ervaren lezer.

De coole cowboy is fijn aan het schieten, als jonkvrouw prinses opduikt in het Wilde Westen. Zij wil dat hij haar romantisch redt van gemene ridders, dat hij ophoudt met dat geschiet en dat ze op het einde trouwen. Maar de coole cowboy heeft daar toch helemaal geen zin in?

De coole cowboy is een geestig prentenboek vol spannende wendingen voor jongens en meisjes vanaf drie jaar.

Piep en Tok en Iek zijn op bezoek!
Daarom is het feest.
Een feest met eten en drinken.
Iedereen lacht en praat en
heeft plezier.
Maar Iek niet.
Iek zit onder een boom met draadjes in zijn oren.
Hij kijkt naar een ding dat 'ping' zegt.
'Dat is zijn smartfoon', legt Tok uit.
'Daarmee zit hij op zijn feesboek.'
Uil vindt het maar gek.
Op een boek zit je niet.
Daar heb je stoelen voor!

Boer Boris een paard voor Sinterklaas is zonder twijfel het leukste sinterklaasboek van het jaar. Wie kun je het beste inschakelen als de schimmel van Sinterklaas van de trap is gevallen? Boer Boris natuurlijk! In een brief naar Boer Boris vraagt Sinterklaas of hij Knol een weekje mag lenen. Knol voelt zich vereerd en laat zich het dak op hijsen om zijn draf op de nok te oefenen. Maar dat valt vies tegen, want Knol blijkt hoogtevrees te hebben...

Met honderdduizenden verkochte exemplaren blijft de Boer Boris-serie van auteur Ted van Lieshout en illustrator Philip Hopman mateloos populair. Ook dit deel in de serie is weer een schot in de roos. Het is zonder twijfel nu al het leukste sinterklaasboek van het jaar te noemen.

Boer Boris, kom eens kijken in de wei. Er waren eerst acht schapen en nu is er eentje bij!

Er is een lammetje geboren. Is dat geen reden voor een feest? Boer Boris vindt van niet. Hij heeft helemaal geen tijd, want het is druk op de boerderij. Wat is er dan wél voor nodig om een feestje te vieren?

In 2012 verscheen het prentenboek 'Boer Boris, gezamenlijk bedacht door Ted van Lieshout & Philip Hopman. Dat dit stoere boertje uit zou groeien tot een van Nederlands meest geliefde kinderboekenpersonages had toen niemand kunnen voorspellen. 'Boer Boris, wij willen feest!' is eerder verschenen met de titel 'Boer Boris wil geen feest!'.

'Aron en Aardappel' is een prentenboek over huisdieren, of eigenlijk over geen huisdieren mogen omdat je ouders allergisch zijn. Want wie kent het niet: een kind dat niets liever wil dan een hond (of een kat, konijn, vis, gerbil of wandelende tak), maar de ouders zijn te druk, of allergisch, of het huis is te klein. Aron heeft alle excuses al te vaak gehoord van zijn ouders. Op een dag krijgt hij een verrassing van papa: 'Alsjeblieft, een huisdier!' Maar het is... een aardappel. Aron gooit 'm teleurgesteld in een hoek. Maar dat aardappel-huisdier kijkt toch een beetje verdrietig. En een beetje eenzaam. Vooruit dan, Aardappel mag in de speelgoedtrein van Aron zitten en mee buitenspelen. Aron en zijn Aardappel worden onafscheidelijk! Maar als-ie beschimmeld is, gooit mama Aardappel weg. Aron is vreselijk verdrietig. Dan piept er iets groens uit de grond. Het scheutje wordt groter en groter en na een tijdje vindt Aron overal aardappels; genoeg huisdieren voor iedereen!
'Aron en Aardappel' is een prachtig en warm geïllustreerd prentenboek over een situatie die voor ouders en kinderen herkenbaar is en over een onverwachte vriendschap en eindeloze fantasie!

Na het succes van de kartoneditie van 'Ik wil mijn hoed terug' van Bronzen Griffel-winnaar Jon Klassen, kon eenzelfde stevige uitgave van 'Deze hoed is niet van mij' niet uitblijven. In het lekker dikke 'Deze hoed is niet van mij' is Jon Klassen met zijn gortdroge humor op zijn best.

Een kleine vis heeft een hoed die niet van hem is. Hij heeft hem gestolen van een grote vis. De grote vis sliep toen de kleine vis zijn hoed stal, maar wat als hij wakker wordt? Zal de grote vis hem achterna komen als hij merkt dat zijn hoed weg is? Voor de zekerheid zwemt de kleine vis zo snel mogelijk weg en verstopt zich op een plek waar niemand hem kan vinden. Niemand?

Voor 'De rots van boven', vertaald door Edward van de Vendel, ontving Jon Klassen een Bronzen Griffel in 2022.

'Balotje bij de dokter' van Yvonne Jagtenberg is een klassiek prentenboek over voor het eerst naar de dokter gaan. In 'Balotje bij de dokter' (Prentenboek Top 10) struikelt Balotje per ongeluk en nu doet haar arm een beetje pijn. Daarvoor gaat ze met tante even naar de dokter, ook al vindt ze dat eigenlijk best spannend. Dokters die zijn namelijk heel eng, toch? Maar al snel komt de behoorlijk eigenwijze Balotje erachter dat de dokter eigenlijk best lief is en helemaal niet eng. Ze mag zelfs even helpen. En als ze weer naar huis mag kan ze de rest van de kinderen in de wachtkamer ook wel even geruststellen!

Ruim 15 jaar geleden creëerde Yvonne Jagtenberg de kleine Balotje. Deel voor deel ontstond een serie waarin belangrijke thema's aan bod kwamen zonder dat ze de boventoon voerden. De focus lag altijd op het verhaal, dat verraste en ontroerde - zowel kind als ouder kon niet anders dan deze eigenwijze kleuter in het hart sluiten. Deze tijdloze verhalen in een prachtig modern jasje blijven leuk. Yvonne Jagtenbergs andere boeken zijn al net zo uniek en eigengereid. Lees ook eens 'Ik ben Pippi niet' (Bronzen Penseel), 'Hup Herman!' (Gouden Penseel) en 'Kop op, Herman' en voor peuters is er de 'Klein Geitje'-serie van kartonboekjes.

In 'Balotje en het paard' van Yvonne Jagtenberg gaat Balotje er stiekem op uit met het paard uit de wei. Vlak bij Balotje woont een paard in een groene wei. Best een leuke wei, maar Balotje vindt het toch een beetje zielig dat het paard nooit eens wat anders ziet. Eigenlijk mag ze niet in haar eentje naar het paard, maar op een dag besluit ze toch een ritje te maken. Ze laat het paard haar huis zien en al haar favoriete plekken. Maar als Balotje weer terug wil denkt het paard daar toch een beetje anders over. En nu zijn ze wel heel ver van huis... Gelukkig komt daar in de verte papa's auto al aan. Voortaan houdt Balotje het maar bij paardje rijden op papa's stevige schouders.
Ruim 15 jaar geleden creëerde Yvonne Jagtenberg de kleine Balotje. Deel voor deel ontstond een serie waarin belangrijke thema's aan bod kwamen zonder dat ze de boventoon voerden. De focus lag altijd op het verhaal, dat verraste en ontroerde - zowel kind als ouder kon niet anders dan deze eigenwijze kleuter in het hart sluiten. Deze tijdloze verhalen in een prachtig modern jasje blijven leuk. Yvonne Jagtenbergs andere boeken zijn al net zo uniek en eigengereid. Lees ook eens 'Ik ben Pippi niet' (Bronzen Penseel), 'Hup Herman!' (Gouden Penseel) en 'Kop op, Herman' en voor peuters is er de 'Klein Geitje'-serie van kartonboekjes.