32

Op een ochtend besluit ridder Pepijn een bad te nemen in een meertje. Hij zingt en spettert erop los, totdat hij bedenkt dat hij zijn handdoek is vergeten. Pepijn is dan ook blij als hij er zomaar eentje ziet hangen in de struiken. Maar als hij eraan trekt, blijkt het helemaal geen handdoek te zijn. Het is een lange lap stof waarvan hij het begin niet kan zien. Van wie is die lap? En waar gaat hij heen? Behulpzaam als een ridder hoort te zijn, is Pepijn van plan de stof terug te brengen naar de eigenaar.

Herman het hangbuikzwijn houdt niet van wedstrijdjes. Die vindt hij maar gedoe. De kippen kakelen juist elke ochtend om het hardst wie de eerste is, de beste, de snelste. Op een dag denkt Herman: ik zal ze eens laten zien wie hier de snelste is. Alle dieren moedigen hem aan. Hup Herman! Hup Herman! Maar is dat eigenlijk wel zo belangrijk, winnen of verliezen?

Juffrouw Julia’s lila jas heeft wel honderd zakken! Wat daar allemaal in zit? Muizen, pollepels, ijsjes, skateboards, krokodillen, olifanten, enzovoort. Dat verzin je gewoon niet. Juffrouw Julia’s jaszakken is een origineel prentenboek van Quentin Blake, een van de meest geliefde en succesvolste auteurs van Engeland. Blake illustreerde wel 300 boeken en won onder meer de internationale prijzen de Hans Christian Andersen Award en de Bologna Ragazzi Prize. In Nederland kennen we hem vooral van zijn altijd grappige tekeningen voor de verhalen van Roald Dahl. Huberte Vriesendorp is een van de meest gerenommeerde vertalers van kinderboeken in Nederland. Ze vertaalde zo’n 200 titels, waaronder diverse legendarische boeken van Roald Dahl. In 1993 ontving ze het Charlotte Köhlerstipendium voor haar Dahlvertalingen. Ze kan de boeken van Roald Dahl zo vertalen zonder dat de magie van zijn woorden verloren gaat en zodat de typische Dahlhumor behouden blijft.

Het moeten elfjes zijn geweest! Wie anders zou de vacht van de hond kunnen hebben gevlochten? Waar anders zou die zachte muziek vandaan kunnen komen? En wie anders zou die mysterieuze cirkels in het gras gemaakt kunnen hebben? Met deze gedachten in het hoofd gaat een meisje in het bos achter haar huis op zoek naar de kleine wezentjes, vastberaden om ze te vinden. In dit speelse voorleesboek word je meegenomen op een magische speurtocht door weelderige illustraties die het bos (en de elfjes) tot leven brengen. Op elke pagina verstoppen magische wezentjes zich tussen de bloemen, bomen en kiezelstenen. Hoewel de lezer ze kan zien, blijven ze voor het meisje telkens net buiten het zichtveld. Toch komt ze er uiteindelijk achter dat magie overal om ons heen bestaat. Soms verstopt het zich zelfs direct voor onze neus.